Op 14 september 1944 hebben we Evert Soethout zijn verjaardag gevierd en de laatste cacao opgemaakt, want we zeiden tegen elkaar wie weet wat ons de komende tijd te wachten staat.
Hoog zwanger
18 September 1944 kwam het bevel dat we ons huis moesten verlaten en gezien mijn toestand, ik was hoog zwanger, wilde ik graag bij de voedvrouw, zuster Teepen, in Middelbeers wonen. We konden bij Sjef en Marie in huis komen, als de nood aan de man kwam. Zuster Teepen was bereid om te helpen, als de baby zou komen.
Granaat!
22 September 1944 Terwijl ik mijn huishoudelijke verplichtingen nakwam, kwam een granaat tegen de gevel van Van Eeten en de granaatscherven vlogen plotseling bij ons door het raam naar binnen. Ik was daar meer 1 meter vandaan en werd door granaatscherven getroffen in mijn linker arm 2 scherven in mijn borst en een scherf schampte over mijn rechter schouder. Ik vloog naar Hendrik, die zich aan het scheren was in de keuken, en viel voor zijn voeten neer. Hendrik riep zuster Teepen die op de weg was. Ze kwam spoedig met enkele Rode Kruishelpers met brancard, die brachten mij naar de overkant naar de school, die als Rode Kruisgebouw was ingericht’. Hier bevonden zich Sjef Liebregts en de heer Haneveld, beiden lid van de E.H.B.O. Ik werd verbonden en het bloeden werd met baddoeken gestelpt en door de Engelse naar het ziekenhuis in Eindhoven vervoerd.