Toen wij de volgende dag opstonden, het moet de 22ste zijn geweest, was er bij ons geen een Duitser meer. Ik ging naar buiten en zag een Duitse soldaat bij de Bruin (café Juliana) in een boom klimmen om een appel te plukken dacht ik. Plotseling werd er geschoten en de soldaat tuimelde uit de boom, op dat moment brak de hel los van alle kanten werd er nu geschoten. We renden naar binnen en doken de kelder in. Na een paar uur werd het weer rustig, het schieten was opgehouden, en wij kwamen voorzichtig de kelder uit, en ja daar stonden ze dan, geheel gecamoufleerde Engelse soldaten keken door het keukenraam naar binnen. We waren bevrijd, vreugde alom.
Engelse soldaten keken door het keukenraam
