22 september was de situatie onhoudbaar geworden. De Engelsen schoten erg dicht bij onze schuilkelder en iedereen wilde er zo snel mogelijk uit.
De anderen kropen er snel uit maar ik zat helemaal achterin met het kind op mijn linkerarm. Toen de anderen buiten waren werd ik binnen getroffen aan mijn linkerschouder door een granaatscherf. Het kind werd daarbij misschien door dezelfde scherf in het hoofd getroffen. Het was op slag dood. Ik had nog steeds het kindje bij me. Bij van Veghel werd een klein kistje gemaakt en hebben we het kind voorlopig begraven in een hoekje van een open schuur.
Het kind in het hoofd getroffen.
